Większość ci powie, że jesteś czarująca, a ja ci powiem, że jesteś zaczarowana 
- taki ze mnie czarnoksiężnik

Recenzja książki: "Ecce Homo"
Fryderyk (Friedrich) Nietzsche
Autor: Natalia Julia Nowak

Jesteś jedną z nich, papierową miłością, syntetycznym uśmiechem
- moich zmysłów nie da się oszukać. 

Ja, samotność i bezsenność
- no kurwa, trójkąt marzeń.
Pocieszające jest, że rano czeka na mnie moja nowa ukochana
- praca. 

Bóg mi krawcem
- jesteś szyta na miarę, a te wszystkie dodatki, pod którymi się ukrywasz powinny zostać w szafie, a szafa w garderobie. W sypialni tylko łóżko, nad nim sufit szklany i lustrzane ściany
- by było cię więcej.

Tak to już jest
- chcesz iść w górę musisz wyjść komuś na plecy, a przecież można naprzeciw.

Czas to absurd 
- wiedzą ci co niezmienni, kręcą się w kółko szukając ideału, który wszystko zatrzyma. 

Śmierć jest ostatnia na liście moich strachów.
Jest tak daleko, że można ją podpiąć pod wybawienie, ale mi wybawienie się nie grozi.

Znów do mnie przyszłaś, i znów odeszłaś, i nigdy nie mówisz co robię źle, tak dobrze mnie znasz.
I wiesz kim jestem, mimo iż mnie nie poznałaś 
- Boże to ty. 

Tak sobie myślę żeby tym wszystkim pierdolnąć
- ale nic nie mam.

Jeśli to ma być o "musze", to niech będzie w ten sposób. 

Nie widzisz mnie bo chcę ci ofiarować coś czego nie widać.
Coś co można zobaczyć zamykając oczy. Gdy je otworzysz mnie już nie będzie.

Gdybym miał wpasować siebie w ramy tego świata wisiałbym nad schodami.

Jeśli ktoś postępuje wbrew logice znaczy, że nie potrafi się przeciwstawić samemu sobie, a jeśli nie potrafi sobie to innym też nie potrafi.
- Taki człowiek jest bezbronny.
Nie mógłbym spędzić reszty życia z takim człowiekiem, bałbym się, że któregoś dnia zadam mu ból wyznając mu prawdę.

W piramidzie jest tyle szczęścia ile chłodu.
Każdego kto zwiedzi jej wnętrze ogarnie pustka, którą zagospodaruje spokój.